Ja, då var endå tre veker på Skåredalen Skule i Haugesund forbi. Vekene har gått vanvittig fort, noko som kanskje er eit tydeleg teikn på at eg har hatt det kjekt...! Det var kjekt å møte klassen "vår" att, og det trur eg også dei syntest. Sorgen var i alle fall stor då dei fekk vite at det var den siste moglege dagen til å få boller eller sjokoladekake..
Denne perioden har me verkeleg fått prøve oss på ulike utfordringar knytt til lærarrolla, og mange av dei er knytt opp mot langsiktig planlegging. Det å skulle planleggje fleire timar dagleg, setje opp lekseplanar, vekeplanar og vekemål er nokre av dei oppgåvene me har fått prøvd oss på. Eg følte meg verkeleg som ein lærar der eg sat gravd ned i den eine boka etter den andre for å finne passande oppgåver og mål. Om det var kjekt? Gjett om det var!
Me har prøvd å gjere undervisningstimane varierte,både med tanke på arbeidsmåte og innhald. Det å eksperimentere med ulike måtar å undervise på, har vore ein nyttig erfaring. Åleine med tavleundervisning, åleine utan tavleundervisning, gruppesamarbeid, praktisk arbeid med fleire studentar til stades, påskeverkstad og så vidare.. det å sjå korleis dei ulike timane til slutt har blitt, har vore kjekt å sjå. Kva vart resultatet av timen? Kvifor vart det slik? Kunne undervisninga og læringsutbyttet blitt betre om eg hadde organisert arbeidsøkta på ein annan måte? Slike erfaringar er gode og interessante å ta med seg.
I denne praksisperioden har eg nytta meg godt av den interaktive tavla (Smart Board) i klasserommet. Dette vart ikkje gjort så mykje i haust, då eg nok hadde meir enn nok med å holde tunga beint i munnen. Eg kjenner med meg sjølv at eg er blitt mykje "varmare i trøya" etter desse tre vekene; kanskje grunna at desse vekene har vore meir intensive? Eg storkosar meg i alle fall når eg står der framme; ikkje minst når ein skjønar at ein har elevane med seg og at også dei finn fagstoffet og læraren interessant. Uansett, tilbake til Smart Board. Eg har brukt denne tavla som ein del av motivasjonsfaktoren i mange av timane, og som ein del av det å variere undervisinga. Tavla byr på mange funksjonar, men eg har brut ho mest til å vise bilete på storskjerm (Samfunnsfag: tema regnskogen, tema Sør-Amerika, KRL: tema dåp) og til å finne ulike testar, oppgåver og presentasjonar på veven (Norsk: sj-lyden, Samfunnsfag: Sør-Amerika). Dette fengjer elevane! Det er kjekt å halde på med data, og dette har me erfart er ein viktig motivasjonsfaktor for elevane "våre".
Når det gjeld motivasjonsfaktorar, byrja eg å sette dette meir i fokus lenger ute i praksisperioden. Eg skjøna raskt at ved å gi litt meir av meg sjølv, så har eg elevane med meg. Dette fekk eg mellom anna erfare då eg skulle undervise i elektrisitet med fokus på leidningar og koplingar. Eg tok med meg ein gammal hårfønar for å vise elevane korleis dette fungerte i praksis; at det var to leidningar inni ein osv. Dette var spanande! Det skulle ikkje meir til enn at eg forklarte korleis hårfønaren var blitt øydelagt grunna kortslutning, og at ein framleis kunne sjå brannmerket i skaftet. Elevane vart gira, og eg såg at dei følgde med, og at eg hadde dei i mi hule hand. Den indre motivasjonen viste seg hjå ein elev då han i slutten av timen kom bort og sa at han neste dag ville ta med ein elektrokoffert som han ville vise til oss og resten av klassen. Ei kjekk oppleving! Som eg allereie har sagt så mange gonger før: det å få prøve ut det ein lærer i teorien er kjempeinteressant. Kva er likt? Kvifor skjer det/ikkje det som eg har lest om? Kva fungerer her, og kva bør ein tenkje på i forhold til det?
Når det gjeld dei personlege måla mine for perioden, så gjekk dei ut på å jobbe meir med å vera ein tydeleg vaksen og prøve å "gi meir av meg sjølv"/utforske lærarrolla på både planleggingsstadiet og undervisningsstadiet. Desse måla tykkjer eg at eg har klart å nå; så langt som dei er målbare. I forhold til det eg på førehand hadde tenkt meg, tkkjer eg at eg har vakse litt på denne kanten. Eg har heile tida hatt i tankane å prøve å vere meir utforskande i forhold til førre praksisperiode. Eg har også prøvd å vere meir reflektert, både i forhold til planlegging og undervisiningsmetodar. Erfaringane har uansett vore mange.
Alt i alt har det vore ein lærerik praksisperiode, og er nøgd med mange av timane mine og den støtta og rettleiinga eg har fått av praksislærar.
